Τι είναι η επιπεφυκίτις; 

Ο επιπφυκότας είναι μία λεπτή ημιδιαφανής μεμβράνη, η οποία καλύπτει το άσπρο του ματιού και την εσωτερική επιφάνεια των βλεφάρων. Περιέχει μικρά αιμοφόρα αγγεία και κύτταρα που παράγουν βλέννη και λιπαίνουν την επιφάνεια του ματιού. 

Επιπεφυκίτιδα είναι η φλεγμονή του επιπεφυκότα και χαρακτηρίζεται κυρίως από διεσταλμένα αγγεία, τα οποία του προσδίδουν έντονη ερυθρότητα (κόκκινο μάτι) και οίδημα (πρήξιμο) Άλλα χαρακτηριστικά μπορεί να είναι τα άφθονα δάκρυα,, οι εκκρίσεις (τσίμπλες) και το οίδημα των βλεφάρων. 

Τα συμπτώματα (ανάλογα και με το είδος της επιπεφυκίτιδας) είναι συνήθως το τσούξιμο, η αίσθηση ξένου σώματος μέσα στο μάτι, ο κνησμός (φαγούρα), η παροδική θόλωση της όρασης που καθαρίζει με το ανοιγοκλείσιμο του ματιού και σπανιώτερα ο πόνος και η μείωση της όρασης.

Ποιά είναι τα αίτια της επιπεφυκίτιδας;

• Διάφορες αιτίες μπορούν να προκαλέσουν επιπεφυκίτιδα. Οι πιο συνηθισμένες είναι: 
• Μικροβιακές Λοιμώξεις
• Ιογενείς Λοιμώξεις
• Αλλεργικής αιτιολογίας
• Ερεθισμοί από χημικές ουσίες (π.χ. καπνογόνα)
• Ξηροφθαλμία από έλλειψη δακρύων. 

Οι λοιμώδεις επιπεφυκίτιδες οφείλονται σε μικροοργανισμούς, κυρίως μικρόβια και ιούς και σπανιώτερα σε μύκητες και σε παράσι. Χαρακτηρίζονταιτα, ιδίως οι μικροβιακές, από άφθονες πυώδεις εκκρίσεις (τσίμπλες) και είναι συνήθως οξείες. 

Οι ιογενείς έχουν εκκρίσεις πιο υδαρείς(δάκρυα),έντονη ενόχληση και χαρακτηριστική εμφάνιση. Διαρκούν συνήθως 1-2 εβδομάδες αλλά μπορεί να κρατήσουν και μήνες. Μερικές φορές εμφανίζονται μετά από λοίμωξη του αναπνευστικού (πονόλαιμο, συνάχι και πυρετό). Επίσης, μπορεί να προσβάλλουν και τον κερατοειδή, δημιουργώντας θολερότητες που μειώνουν την οπτική οξύτητα. Είναι πολύ μεταδοτικές και θελούν ιδιαίτερη προσοχή στην τήρηση των κανόνων υγιεινής (συχνό πλύσιμο χεριών, αλλαγή πετσετων και μαξιλαροθήκης κτλ) για την αποφυγή εξάπλωσης της νόσου.

Οι αλλεργικές επιπεφυκίτιδες είναι πιο ήπιες και συνήθως συνοδεύονται από κνησμό και οίδημα των βλεφάρων (βλεφαροεπιπεφυκίτιδα).Μπορεί να  οφείλονται σε αλλεργιογόνους παράγοντες από το περιβάλλον (π.χ. γύρις, ακάρεα, τρίχωμα ζώων) ή σε τοπικά αίτια (π.χ. κολλύρια, αλοιφές, καλλυντικά, υγρό για φακούς επαφής κ.ά.). Σημαντικό ρόλο για την αντιμετώπισή τους είναι η αναγνώριση και η απομάκρυνση από τον αλλεργιογόνο παράγοντα.