Υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια

Υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια ονομάζεται το σύνολο των βλαβών που προκαλεί η αρτηριακή υπέρταση στον οφθαλμό. Σχετίζεται άμεσα τόσο με τα επίπεδα της πίεσης στο αίμα αλλά και το χρονικό διάστημα στο οποίο  η πίεση παραμένει υψηλή.

Η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια οφείλεται στη βλάβη των αγγείων του αμφιβληστροειδή και του χοριοειδή λογω της υψηλής πίεσης. Η υψηλή πίεση προκαλεί σκλήρυνση, στένωση ή και απόφραξη των αγγείων και έχει σαν αποτέλεσμα τη διαρροή των αγγείων, πολλαπλές αιμορραγίες, οιδήμα στο οπτικό νεύρο, διαταραχή της αιμάτωσης του αμφιβληστροειδή και την ισχαιμία.  Σε αρχικό στάδιο οι βλάβες είναι αναστρέψιμες αλλά όσο περισσότερο μένει αρρύθμιστη η πίεση τόσο χειροτερεύει η πρόγνωση και δημιουργούνται μόνιμες βλάβες. Οι βλάβες που προκαλούνται στα αγγεία του ματιού είναι ενδεικτικές των βλαβών και των υπολοίπων αγγείων του σώματος. Για το λόγο αυτό η οφθαλμολογική εξέταση με τη βυθοσκόπηση είναι απαραίτητη σε όλους όσους ανακαλύπτουν κάποιου βαθμού υπέρταση. Έτσι, ο οφθαλμίατρος αποτελεί τον καλύτερο σύμβουλο του παθολόγου-καρδιολόγου-υπερτασιολόγου για την σωστή αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης.

Ανάλογα με τη βαρύτητα των βλαβών διακρίνουμε 4 στάδια. Κάθε στάδιο υποδηλώνει  τη σοβαρότητα της βλάβης που έχει προκληθεί σε όλα τα αγγεία του οργανισμού και ουσιαστικά είναι δείκτης της βαρύτητας της ωόσου.

Η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια μπορεί να εμφανιστεί αιφνίδια λόγω πολύ υψηλής πίεσης (κακοήθης υπέρταση).

Στα αρχικά στάδια της χρόνιας υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας δεν υπάρχουν συμπτώματα και γι'αυτό είναι απαραίτητος ο συστηματικός προληπτικός έλεγχος των ασθενών με υπέρταση. Καθώς  η νόσος εξελίσσεται και η πίεση δεν ρυθμίζεται επαρκώς μπορεί να εμφανιστεί θάμβος της όρασης. Τα συμπτώματα είναι συνήθως και στα δύο μάτια, αν και μπορεί να είναι διαφορετικής μορφής και έντασης. Στην κακοήθη υπέρταση υπάρχει πάντα μείωση της όρασης.

Η διάγνωση της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας γίνεται με μια απλή βυθοσκόπηση.  Στη συνέχεια, η έγχρωμη φωτογραφία βυθού και η οπτική τομογραφία συνοχής βοηθούν στη σταδιοποίηση και τη κλινική παρακολούθηση της νόσου, ενώ οι αγγειογραφικές μελέτες είναι απαραίτητες για την ανάδειξη ισχαιμικών περιοχών.

Η θεραπεία της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Οι περισσότερες από τις βλάβες υποχωρούν με τη σωστή ρύθμιση της πίεσης στο αίμα.