Κερατοκώνος

Η ωχρά κηλίδα είναι μια ανατομική περιοχή, στο πίσω μέρος του οφθαλμού, στον αμφιβληστροειδή. Ο ρόλος της ωχράς κηλίδας είναι η κεντρική, λεπτομερής όραση, έτσι ώστε να μπορείτε να διαβάζετε ή να οδηγείτε. Όταν η ωχρά κηλίδα δεν λειτουργεί σωστά η κεντρική σας όραση είναι θολή, και εμφανίζει περιοχές σκοτεινές ή παραμορφωμένες (μεταμορφοψία). Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας επηρεάζει τόσο την κοντινή, όσο και την μακρινή σας όραση, με αποτέλεσμα ορισμένες δραστηριότητες, όπως το διάβασμα, να είναι δύσκολες ή και αδύνατες. Παρότι η εκφύλιση της ωχράς ελαττώνει την κεντρική όραση συνήθως δεν επηρεάζει την περιφερική όραση. Αυτό σημαίνει π.χ. ότι θα μπορούσατε να διακρίνετε το περίγραμμα ενός ρολογιού χωρίς όμως να έχετε τη δυνατότητα να πείτε τι ώρα είναι. Από μόνη της, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας δεν οδηγεί σε ολική τύφλωση. Σε πολλές περιπτώσεις η επίδραση της εκφύλισης της ωχράς στην όραση σας είναι ελάχιστη.

Συνήθως εμφανίζεται στη 2η-3η δεκαετία της ζωής και μπορεί να εμφανιστεί στο ένα ή και στα δυο μάτια.

Στα αρχικά στάδια είναι δύσκολο να διαγνωστεί επειδή η εξέλιξη είναι βραδεία. Οι ασθενείς με κερατόκωνο συνήθως έχουν αλλαγή της συνταγογράφησης των γυαλιών τους κάθε φορά που επισκέπτονται τον οφθαλμίατρό τους.

 

Καθώς εξελίσσεται τα συμπτώματα που προκαλεί είναι προοδευτικά αυξανόμενη μυωπία, αυξανόμενος και ανώμαλος αστιγματισμός, θόλωση της όρασης, δυσανεξία στο φως.

Προδιαθεσικοί παράγοντες για τη δημιουργία κερατόκωνου είναι η κληρονομικότητα, η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, το τρίψιμο των ματιών, κακή εφαρμογή φακών επαφής, ο χρόνιος ερεθισμός του ματιού και η ατοπική δερματίτιδα.

Η επιβεβαίωση της διάγνωσης του κερατόκωνου γίνεται με μια ειδική εξέταση, που ονομάζεται τοπογραφία του κερατοειδούς.

Σε ελαφριές μορφές κερατόκωνου, η συνταγογράφηση γυαλιών ή μαλακών φακών επαφής είναι αρκετή. Όταν εξελίσσεται και ο κερατοειδής λεπταίνει και αλλάζει σχήμα αυτά δεν είναι αρκετά. Κρίνεται απαραίτητη η εφαρμογή σκληρών φακών επαφής, οι οποίοι πιέζουν τον κερατοειδή και ομαλοποιούν μέχρι κάποιο βαθμό το σχήμα του.

 

Σημαντική εξέλιξη στην αντιμετώπιση του κερατόκωνου προσφέρει μια σχετικά καινούργια θεραπεία, η διασύνδεση κολλαγόνου (Crosslinking). Η διασύνδεση κολλαγόνου σταθεροποιεί τον κερατοειδή και αποτελεί την πιο αποτελεσματική μέθοδο για την διακοπή της εξέλιξης της νόσου.

 

Μια ακόμα σύγχρονη θεραπεία για τη μείωση της μυωπίας και του αστιγματισμού στους κερατοκωνικούς ασθενείς είναι η ένθεση ειδικών δακτυλίων στον κερατοειδή ( corneal rings ) με πολύ καλά αποτελέσματα. Οι δακτύλιοι αυτοί εισάγονται στην περιφέρεια του κερατοειδούς με αποτέλεσμα την επιπέδωση του, η οποία οδηγεί σε πιο ευκρινή όραση.

 

Σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις, η μεγάλη λέπτυνση του κερατοειδούς οδηγεί σε μόνιμο θάμβος της όρασης και στις περιπτώσεις αυτές η μόνη λύση για την αποκατάσταση της όρασης είναι η μεταμόσχευση.