Το μάτι είναι το αισθητήριο όργανο της όρασης. Είναι ένας στρογγυλός βολβός και το τοίχωμα του αποτελείται από τρεις χιτώνες. Οι χιτώνες αυτοί από έξω προς τα έσω είναι: ο σκληρός χιτώνας (αντιστοιχεί στο άσπρο του ματιού), ο δεύτερος είναι ο χοριοειδής χιτώνας (αγγειώσης χιτώνας) και ο τρίτος, ο εσωτερικός, είναι ο αμφιβληστροειδής χιτώνας, που είναι ο νευρικός χιτώνας του οφθαλμού στον οποίο σχηματίζεται η εικόνα (το ”φιλμ” του ματιού). Το τμήμα του αμφιβληστροειδούς που είναι υπεύθυνο για την λεπτομερή όραση ονομάζεται ωχρά κηλίδα.

Το μπροστινό μέρος του σκληρού χιτώνα είναι διαφανές και ονομάζεται κερατοειδής χιτώνας.

Η ίριδα αποτελεί το τμήμα του οφθαλμού που προσδίδει το χρώμα. Στη μέση της ίριδας υπάρχει μια μικρή οπή, η κόρη του ματιού, η οποία παίζει το ρόλο του διαφράγματος: στο αδύνατο φως διαστέλλεται (μεγαλώνει), ώστε να μπαίνει περισσότερο φως στο μάτι, ενώ στο έντονο φως συστέλλεται (μικραίνει), για να μειώνεται το φως που μπαίνει στο μάτι.

Εξωτερικά, υπάρχουν οι βλεφαρίδες, τα βλέφαρα και τα φρύδια. Ο ρόλος τους είναι η προστασία των ματιών. Συγκεκριμένα, οι βλεφαρίδες εμποδίζουν σκόνες, σωματίδια και ξένα σώματα από το να εισχωρήσουν στο μάτι ενώ μαζί με τα φρύδια δίωχνουν και τα διάφορα υγρά, όπως ο ιδρώτας. Ο ρόλος των βλεφάρων που επιτυγχάνεται με τη συνεχή κίνησή τους είναι να απομακρύνουν διάφορα ξένα σώματα και να ανανεώνουν συνεχώς τη δακρυική στιβάδα. Όταν προσηλώνουμε σε κάτι, π.χ. στο διάβασμα, η συχνότητα των βλεφαρισμών μειώνεται και για το λόγο αυτό μπορεί το μάτι να στεγνώνει πιο εύκολα.